Ορειβατικό πυροβόλο των 65χιλ. Schneider-Ducrest, υποδ. 1906

  Canon de Montagne de 65, mle.1906, L/18.5, Schneider-Ducrest

Παραχωρούνται από το Γαλλικό Στρατό λίγο πριν τον 1^ο Παγκόσμιο Πόλεμο και εξοπλίζουν τις Πυροβολαρχίες Ορειβατικού Πυροβολικού των Συνταγμάτων Πεζικού.

Σύμφωνα με τις τα στοιχεία του ΔΙΣ/ΓΕΣ, μετά την Μικρασιατική καταστροφή διασώζονται 110 ή 112.

• Wehrmacht: 6.5cm GebK 222(j), πιθανώς τα Ελληνικά πήραν τον Γιουγκοσλαβικό κωδικό

Λυόμενο ορεινό πυροβόλο των 80χιλ. Krupp, υποδ.1873

  7.85cm (8cm) Gebirgskanone C/73, L/??? Krupp

Στις 13 Μαρτίου του 1887, με αφορμή τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο, ο Ελληνικός στρατός προμηθεύεται τα πρώτα οπισθογεμή πυροβόλα.

Σύμφωνα με το Β.Δ. του Δεκεμβρίου του 1877 αγοράζονται 191 Krupp των 80χιλ. (πραγματικό διαμέτρημα 78,7χιλ.) που εξοπλίζουν τις Πεδινές Πυροβολαρχίες των Συνταγμάτων Πυροβολικού. Σε αυτά περιλαμβάνεται και ένας αριθμός από λυόμενα ορειβατικά C/73, που εξοπλίζουν τις Ορειβατικές Πυροβολαρχίες των Συνταγμάτων Πυροβολικού.

Ορειβατικό πυροβόλο των 75χιλ. Krupp, υποδ.1904

  7.5cm Gebirgskanone M.04, L/14, Krupp

Σχεδιάζεται και κατασκευάζεται από την Krupp με στόχο τις ξένες αγορές (Βουλγαρία, Τουρκία, Ελβετία, Ιαπωνία, Μεξικό, Χιλή κα). Μικρός αριθμός από αυτά, λάφυρα από τον Τουρκικό στρατό από τους Βαλκανικούς Πόλέμους, χρησιμοποιούνται από τον Ελληνικό στρατό. 22 από αυτά επιζούν μέχρι το 2ο Π.Π.

Ορειβατικό πυροβόλο των 75χιλ.Schneider-Δαγκλής, υποδ.1908

  Canon de Montagne de 75, a tir rapide, mle MPD, L/16.7, Schneider-Danglis

Σχεδιάζεται από τον Συνταγματάρχη (ΠΒ) Παναγιώτη Δαγκλή τo 1893 και κατασκευάζεται από τη Γαλλική εταιρία Schneider-Creusot με την ονομασία “MPD” τo 1906.

Ο Ελληνικός στρατός δοκιμάζει το πυροβόλο το 1907 και προμηθεύεται με ΒΔ της 27ης Οκτωβρίου 1910, 27 Πυροβολαρχίες από τον τύπο “MPD-5/mle1908” (3 Συντάγματα Ορεινού Πυροβολικού χ 3 Μοίρες χ 3 Πυροβολαρχίες χ 4 πυροβόλα).

Σύμφωνα με τις τα στοιχεία του ΔΙΣ/ΓΕΣ, μετά την Μικρασιατική καταστροφή διασώζονται 48. Απο αυτά 8 Πυροβολαρχίες (32 πυροβόλα) επιζούν μέχρι το 2ο Π.Π. και χρησιμοποιούνται ακόμα και σαν αντιαρματικά, με τροποποιημένα πυρομαχικά.

• Wehrmacht: 7.5cm GebK 285 (j) λανθασμένα καθώς ΔΕΝ υπηρέτησε στον Γιουγκοσλαβικό στρατό!!!

Ορειβατικό πυροβόλο των 75χιλ. Schneider, υποδειγμα 1919

   Canon de Montagne de 75, mle.1919/1928, L/19, Schneider

Το βασικό ορειβατικό πυροβόλο του Ελληνικού στρατού στο διάστημα του μεσοπολέμου, μαζί με το αντίστοιχο ορειβατικό οβιδοβόλο των 105χιλ.

Αρχικά προορίζεται μόνο για εξαγωγές (Πολωνία, Γιουγκοσλαβία, Ελλάδα, Βραζιλία) και έχει την κωδική ονομασία “MPC- Maroc”/ “MPC-2”, αργότερα όμως αγοράζεται και από τον Γαλλικό στρατό. Με αλλαγή της θέσης των τροχών μεταβάλεται η απόστασή του από το έδαφος και επιτρέπονται μεγαλύτερες γωνίες ανύψωσης.

Στο δίαστημα 1923-1935 παραλαμβάνονται 192 πυροβόλα αυτού του τύπου. Εξοπλίζουν τις 4 Πυροβολαρχίες Ορεινών Πυροβόλων (16 πυροβόλα) που υποστηρίζουν την κάθε Μεραρχία Πεζικού. 16 από αυτά χρησιμοποιούνται στα πυροβολεία των οχυρών της «Γραμμής Μεταξά».

• Wehrmacht: 7.5cm GebK 283 (j) λανθασμένα καθώς ΔΕΝ υπηρέτησε στον Γιουγκοσλαβικό στρατό!!!

Ορειβατικό πυροβόλο των 75χιλ. Škoda, υποδ.1915

   7.5cm Horská Kanón M.15, L/15, Škoda

Σύμφωνα με τις τα στοιχεία του ΔΙΣ/ΓΕΣ, μετά την Μικρασιατική καταστροφή διασώζονται 22 «Ορειβατικά πυροβόλα Σκόντα των 75 χιλιοστών». Πιθανώς πρόκειται για λάφυρα από το Βουγκαρικό στρατό. Σε αυτά προστίθονται και 33 Obice da 75/13 modello 1915 (A), λάφυρα από τον Ιταλικό στρατό.

Στα τέλη του 1940 / αρχές του 1941 τοποθετούνται στις καρότσες φορτηγών και εξοπλίζουν αρχικά την «μεταφερόμενη επ’ αυτοκινήτων Πυροβολαρχία Σκόντα των 75 χιλ.» του Μηχανοκίνητου Συντάγματος και αργότερα τη 19η Μηχανοκίνητη Μοίρα Πυροβολικού (19η Μηχανοκίνητη Μεραρχία)

Ορειβατικό οβιδοβόλο των 75χιλ. M1A1

   75mm M1A1 Pack Howitzer

Απο τις αρχές του 1947 ο Ελληνικός Στρατός αρχίζει να εφοδιάζεται με Αμερικανικής κατασκευής εξοπλισμό.

Το Φεβρουάριο του 1948, 3 Μοίρες Ορειβατικού Πυροβολικού αντικαθιστούν τα, μονίμως προβληματικά, Βρετανικά πυροβόλα των 3,7 ιντσών με τα Αμερικανικά λυόμενα «75άρια» ενώ άλλες 3 Μοίρες Όλμων μετατρέπονται σε Μοίρες Ορειβατικού Πυροβολικού με ίδιου τύπου πυροβόλα.

Σταδιακά, μέχρι την έναρξη των επιχειρήσεων «Πυρσός» όλες οι ορεινές πυροβολαρχίες εξοπλίζονται με τα M1A1, τα οποία παραμένουν σε ενεργή υπηρεσία μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '50 οπότε και διαλύονται οι Μοίρες Ορειβατικού Πυροβολικού (μετατρέπονται σε μονάδες επιστράτευσης).

Σήμερα, πολλά από αυτά χρησιμοποιούνται για τη ρίψη τιμητικών και χαιρετιστήριων κανονιοβολισμών (πυροβολείο Λυκαβηττού)

Ορειβατικό πυροβόλο των 3,7 ιντσών / 94χιλ.

   Ordnance QF 3.7 Inch Mountain Howitzer

Βρετανικής προέλευσης πυροβόλο που εξοπλίζει τις Πυροβολαρχίες του νεοσύστατου 131ου Συντάγματος Ορειβατικού Πυροβολικού. Λόγω των συχνών τεχνικών προβλημάτων που παρουσιάζει αντικαθίσταται από το Αμερικανικής κατασκευής Μ1A1 των 75χιλ.

Ορειβατικό οβιδοβόλο των 105χιλ. Schneider, υποδ. 1919

   Canon de 105, mle.1919, L/12.4, Schneider

Το βασικό ορειβατικό οβιδοβόλο του Ελληνικού στρατού στο διάστημα του μεσοπολέμου, μαζί με το αντίστοιχο ορειβατικό πυροβόλο των 75χιλ.

Στο δίαστημα 1923-1935 παραλαμβάνονται 120. Εξοπλίζουν τις 2 Πυροβολαρχίες Ορεινών Πυροβόλων (8 πυροβόλα) που υποστηρίζουν την κάθε Μεραρχία Πεζικού

• Wehrmacht: 10.5cm K 329((j) λανθασμένα καθώς ΔΕΝ υπηρέτησε στον Γιουγκοσλαβικό στρατό!!!

Ορειβατικό οβιδοβόλο των 105χιλ. Škoda, υποδ.1916

   10cm Horská Houfnice M.16, Škoda

16 συνολικά πυροβόλα, αποκτήθηκαν ως λάφυρα από τον Τουρκικό στρατό (Τουρκική ονομασία: 105mm M.16(t)). To διαμέτρημά τους είναι 105χιλ. αντί των 100χιλ. των Αυστροαυγγαρικών

7 από αυτά επιζούν μέχρι το 2ο Π.Π.

• Tουρκικός Στρατός: 105mm M.16(T)

Ορειβατικό οβιδοβόλο των 105χιλ. Μ-56

   105/15 Mod.56 Pack Howitzer, Oto Melara

Τα πρώτα 14 λυόμενα ορειβατικά πυροβόλα αυτού του τύπου παραλαμβάνονται το 1979 και εντάσσονται στη δύναμη της 32ης Μοίρας Πεδινού Πυροβολικού για την υποστήριξη των δυνάμεων της 32ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών. 5 ακόμα παρόμοια πυροβόλα παραλαμβάνονται το 1993.

Κάπου στο 2000 τα Μ56 παραχωρούνται στη 116η Μοίρα Πεδινού Πυροβολικού (116 ΜΠΠ) της νεοσυγκροτηθείσας 71ης Αεροµεταφερόµενης Ταξιαρχίας (71 Α/Μ ΤΑΞ.) και αντικαθίστανται με M101A2 οβιδοβόλα των 105χιλ.

Πεδινό πυροβόλο των 75χιλ. & 88χιλ. Krupp, υποδ.1873

  8cm (7.85cm) Feldkanone C/73, L/20, Krupp & 9cm (8.8cm) Feldkanone C/73, L/22,6, Krupp

Στις 13 Μαρτίου του 1877, με αφορμή τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο, ο Ελληνικός στρατός προμηθεύεται τα πρώτα οπισθογεμή πυροβόλα.

Σύμφωνα με το Β.Δ. του Δεκεμβρίου του 1877 αγοράζονται 191 Krupp των 80χιλ. (πραγματικό διαμέτρημα 78,7χιλ.) που εξοπλίζουν τις Πεδινές Πυροβολαρχίες των Συνταγμάτων Πυροβολικού και 36 Krupp των 90χιλ. (πραγματικό διαμέτρημα 8,8χιλ.) που εξοπλίζουν τις πυροβολαρχίες του Τοπομαχικού Πυροβολικού.

Στα 191 Krupp των 80χιλ. περιλαμβάνεται και ένας αριθμός από λυόμενα ορειβατικά C/73, που εξοπλίζουν τις Ορειβατικές Πυροβολαρχίες των Συνταγμάτων Πυροβολικού.

Πεδινό Πυροβόλο των 75χιλ. Krupp, υποδ.1904

  7.5cm Feldkanone M.03/09/11 L/30, Krupp

128 (136;) πυροβόλα, λάφυρα του Τουρκικού στρατού από την περίοδο των Βαλκανικών Πολέμων. Σε αυτά προστίθενται και 23 πρώην Ιταλικά Cannone da 75/27 modello 906 (Campale) Krupp, λάφυρα του μετώπου της Αλβανίας

Ο Γερμανικός κατάλογος αναφέρει τα 7.5cm Krupp M.07(;) και M.11

• Τουρκικός Στρατός: 7,5/30 sm. Krup seri ateşli sahra top

Πεδινό Πυροβόλο των 75χιλ. υποδ.1917

   Ordnance QF 75mm on Carriage, 75mm /18 pr Mark 1PA  /     75mm FIeld Gun M1917

Η Αμερικανική έκδοση του Βρετανικού "18-pdr Quick Firing (QF) Gun Mk.I" των 3,3 ιντσών (83,8 χιλ.) κατασκευάζεται από την Bethlehem Steel Company, σε διαμέτρημα 75 χιλ. (2,95 ιντσών), το 1917.

Τον Ιούνιο του 1940, 895 Μ1917 παραχωρούνται στον Βρετανικό στρατό και από αυτά 18 μεταφέρονται στην Ελλάδα (Ιανουριος 1941). Τελικά, μετά από επισκευές, χρησιμοποιούνται τα 16 εξοπλίζοντας την 19η Μηχανοκίνητη Μοίρα Πυροβολικού και τη Β3 Μοίρα Πεδινού Πυροβολικού.

• Wehrmacht: 7.5cm FK 267(g)

Πεδινό Πυροβόλο των 75χιλ. Schneider-Canet, υποδ.1908

  Canon de campagne de 75, mle.1914, L/31.4, Schneider (“PD07”)

Η σειρά “PD” (=Puissant, ligne de mire organisee pour la Division des operations de pointage) της εταιρίας Schneider στοχεύει τις ξένες αγορές (Πορτογαλία, Σερβία, Ισπανία, Ρωσσία).

Αρχικά ο Ελληνικός στρατός προμηθεύεται με ΒΔ της 27ης Οκτωβρίου 1910, 36 Πυροβολαρχίες / 144 πυροβόλα (3 Συντάγματα Πεδινού Πυροβολικού χ 4 Μοίρες χ 3 Πυροβολαρχίες χ 4 πυροβόλα).

Τον Σεπτέμβριο του 1914, μετά το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων, δίνεται μια δεύτερη παραγγελία για ακόμα 8 Πυροβολαρχίες (4χ8 πυροβόλα). Όμως τον Ιούνιο ή Ιούλιο του 1915 ο Γαλλικός στρατός κατάσχει τα 32 πυροβόλα και τα χρησιμοποιεί με την ονομασία “Canon de campagne de 75 mm Modele 1914”. Όταν αργότερα αυτά αντικαθίστανται από mle.1897 «75-άρια», πιθανώς προωθούνται στην Ελλάδα και τη Σερβία.

36 από χρησιμοποιούνται σαν φρουριακά πυροβόλα (stellungsgeschutze) στα πυροβολεία των οχυρών της «Γραμμής Μεταξά»

• Wehrmacht: 7.5cm FK 284(j) ενσωματώθηκαν???

Πεδινό πυροβόλο των 85χιλ. Schneider, υποδ. 1925

  Canon de Campagne de 85, mle.1925, L/34.8, Schneider

Ο Ελληνικός στρατός είναι ο μοναδικός χρήστης αυτού του τύπου πυροβόλου: στο δίαστημα 1924-1926 παραλαμβάνει 48

Εξοπλίζουν μία Μοίρα Βαρών Πυροβόλων (3 Πυροβολαρχίες των 4 πυροβόλων) ανά Σώμα Στρατού

• Wehrmacht: 8.5cm ΚΗ 287(g)

Πεδινό πυροβόλο των 25 λιβρών / 87,6χιλ.

  Ordnance QF 25 pounder, Μκ.ΙΙ

Τα πρώτα -Βρετανικής προέλευσης- «25-λιβρα» πυροβόλα εξοπλίζουν τα Συντάγματα Πεδινού Πυροβολικού της 1ης Ελληνικής Ταξιαρχίας (Β. Αφρική, Ελ Αλαμέιν) και αργότερα της 3ης Ορεινής Ταξιαρχίας «Ρίμινι».

Μετά το τέλος του Εμφυλίου πολέμου ο αριθμός τους φτάνει τα 126 (7 Συντάγματα Πεδινού Πυροβολικού χ 3 Μοίρες χ 3 Πυροβολαρχίες χ 2 πυροβόλα) και είναι τα μοναδικά Βρετανικά πυροβόλα που παραμένουν σε υπηρεσία μετά την υιοθέτηση των ΝΑΤΟϊκών διαμετρημάτων (1953).

Το 1964, 54 απο αυτά μεταφέρονται στην Κυπριακή Εθνοφρουρά και χρησιμοποιούνται εναντίων των Τουρκικών στρατευμάτων το 1974. Τα υπόλοιπα «25-λιβρα» αποσύρονται οριστικά το 1992, βάση της συνθήκης CFE.

Πεδινό οβιδοβόλο των 100χιλ. Škoda, υποδ.1914/19

  10cm Lehká Houfnice L/24 vz.14/19, Škoda

Αναφέρονται στις λίστες των Γερμανών και Ιταλών σαν λάφυρα πολέμου. Αρχικά οι Βρετανοί προσπάθησαν να προωθήσουν στην Ελλάδα 14 πρώην Ιταλικά Obice da 100/22 mod. 14/19, αιχμαλωτισμένα στην Β. Αφρικη αλλα χωρίς αποτέλεσμα. Ο Ελληνικός στρατός αιχμαλώτισε 15 Obice da 100/22 mod. 14/19 και 100/17 mod.16.

• Wehrmacht: 10cm leFH 318(g) - 10cm leFH 14/19(g)
• Ιταλία: Obice da 100/22 P.B.

Πεδινό πυροβόλο των 105χιλ, Schneider, υποδ.1925

   Canon de 105mm, mle.1925, L/30.8, Schneider

Ρωσσικό σχέδιο (εργοστάσιο Putilov), περνάει στα χέρια του εργοστασίου Schneider και εξοπλίζει τον Γαλλικό στρατό από το 1913 (“Canon de Campagne de 105, L/11, mle.1913 Schneider / L13S”).

Μετά τον 1^ο Παγκόσμιο Πόλεμο εξάγεται σε Βέλγιο, Πολωνία, Γιουγκοσλαβία. Η Ιταλική εταιρία Ansaldo το κατασκευάζει με το όνομα “Cannone da 105/28 modello 1912/13”. H mle.1925 είναι Βελτιωμένη έκδοση του L13S με μακρύτερη κάνη, διαιρούμενα σκέλη και μεγαλύτερη γωνία ανύψωσης.

Κατά την ανασυγκρότηση του 1924-1926 παραλαμβάνονται 48, παράλληλα με τα Schneider των 85χιλ. υποδειγμα 1925. Εξοπλίζουν μία Μοίρα Βαρών Πυροβόλων (3 Πυροβολαρχίες των 4 πυροβόλων) ανά Σώμα Στρατού

• Wehrmacht: 10.5cm Κ 340(g)

Ρ/Μ Πεδινό οβιδοβόλο των 105χιλ, M2A1 / M101A1&Α2

   M101A1 105mm Light Howitzer, Towed

Η πρώτη Μοίρα Πεδινού Πυροβολικού εξοπλισμένη με 8 M2A1 συγκροτείται το 1951. Μέχρι τη δεκαετία του '70 ο Ελληνικός Στρατός έχει παραλάβει -στα πλαίσια της Αμερικανικής βοήθειας- συνολικά 465 M101A1 και A2 (Τα M2 μετονομάζονται σε M101 μετά το 1962).

Από αυτά τα περισσότερα βρίσκονται σε εφεδρεία / αποθήκευση. Κατ' εξαίρεση, 18 M101A2 βρίσκονται σε ενεργή υπηρεσία εξοπλίζοντας την 32η Μοίρα Πεδινού Πυροβολικού της 32ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών.

Μακρό πυροβόλο των 120χιλ, deBange, υποδ.1878

   Canon de 120 L, mle.1878/1916, L/27, system Bange

36 βραδύβολα απαρχαιωμένα πυροβόλα, χωρίς σύστημα οπισθοδρόμησης, που δίνονται σαν βοήθεια από τους Γάλλους κατά τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο. 6 από αυτά επιζούν μέχρι τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και χρησιμοποιούνται σαν φρουριακά πυροβόλα (stellungsgeschutze) στα πυροβολεία των οχυρών της «Γραμμής Μεταξά».

Μέσο πυροβόλο των 5,5 ιντσών / 140χιλ.

  BL 5.5 inch Medium Gun

Συνολικά 16 -Βρετανικής προέλευσης- πυροβόλα των 5,5 ιντσών εξοπλίζουν τις 152 και 153 Μοίρες Μέσου Πυροβολικού κατά την διάρκεια των επιχειρήσεων του Εμφυλίου Πολέμου.

Με την είσοδο της Ελλάδας ατο ΝΑΤΟ και την υιοθέτηση των ΝΑΤΟϊκών διαμετρημάτων (1953) μπαίνουν σε εφεδρία και αποσύρονται οριστικά το 1992, βάση της συνθήκης CFE.

Μέσο οβιδοβόλο των 155χιλ., Μ1Α1 / M114A1

  M114A1 155mm Howitzer, Towed

Το 1951 συγκροτούνται οι δύο πρώτες Μοίρες Μέσου Πυροβολικού εξοπλισμένες με τα M114A1. Μέχρι τη δεκαετία του '70 ο Ελληνικός Στρατός έχει παραλάβει -στα πλαίσια της Αμερικανικής βοήθειας- συνολικά 270 M114A1 (Τα M1 μετονομάζονται σε M114 μετά το 1962).

Σήμερα 266 βρίσκονται σε εφεδρεία / αποθήκευση.

Τοπομαχικό πυροβόλο των 105χιλ, Krupp, υποδ.1880

   10,5cm L/35 Festungs-Kanone C/80, Krupp

Βραδύβολο τοπομαχικό (βαρύ) / φρουριακό πυροβόλο 'Ringkanone' (κάνη κατασκευασμένη από πολλούς σφυρηλατημένους ατσάλινους, διαδοχικών διαμέτρων, σωλήνες), χωρίς σύστημα χαλιναγώγησης/επανάταξης.

Χρησιμοποιήθηκε από τον Ελληνικό στρατό από τον πόλεμο του 1897 μέχρι και την Εκστρατία της Μ. Ασίας. Μερικά από αυτά αιχμαλωτίζονται από τον Τουρκικό στρατό κατά τον πόλεμο του 1897 και χρησιμοποιούνται για την άμυνα του οχυρού της Aδριανούπολης

Τοπομαχικό πυροβόλο των 150χιλ, Krupp, υποδ.1891

   15-cm Ringkanone L28, C/92, Krupp

Βραδύβολο τοπομαχικό (βαρύ) / φρουριακό πυροβόλο 'Ringkanone' (κάνη κατασκευασμένη από πολλούς σφυρηλατημένους ατσάλινους, διαδοχικών διαμέτρων, σωλήνες), χωρίς σύστημα χαλιναγώγησης/επανάταξης.

Χρησιμοποιήθηκε από τον Ελληνικό στρατό από τον πόλεμο του 1897 μέχρι και την Εκστρατία της Μ. Ασίας.

Οβιδοβόλο των 149χιλ. Škoda, υποδ.1914

   14,9cm Howitzer M.14, Skoda

Τα συγκεκριμένα οβιδοβόλα Škoda (11;), λάφυρα από τον Τουρκικό στρατό, ήταν διαμετρήματος 149,1χιλ. (του Αυστροουγγαρικού στρατού και όχι 149,7χιλ. του Γερμανικού).

Σε αυτά προστίθονται και 7 Obice da 149/13 modello 914, λάφυρα από τον Ιταλικό στρατό

Μέσο Οβιδοβόλο των 6 ιντσών Vickers-Armstrong, υποδ.1895

  Ordnance BL 6-inch 30cwt Howitzer

24 οβιδοβόλα των 6 ιντσών (152,5χιλ), που δίνονται σαν βοήθεια από τους Βρετανούς κατά τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Μερικά από αυτά (21;) επιζούν μέχρι τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και χρησιμοποιούνται σαν φρουριακά πυροβόλα (stellungsgeschutze) στα πυροβολεία των οχυρών της «Γραμμής Μεταξά».

Βραχύ οβιδοβόλο των 155χιλ. Schneider, υποδ.1917

   Canon de 155 C, mle.1917, L/15, Schneider

Τα 60(;) Ελληνικά C17S αποκτήθηκαν κατά την ανασυγκρότηση του 1924-1926 και διαφέρουν από τα «στρατιωτικά» μοντέλα του 1ου Π.Π., με πιό χαρακτηριστικό τους διαφορετικούς τροχούς (παχιά ελαστική επικάλυψη)

Εξοπλίζουν μία Μοίρα Βαρών Πυροβόλων (3 Πυροβολαρχίες των 4 πυροβόλων) ανά Σώμα Στρατού.

• Wehrmacht: 15.5cm sFH 414(g)

Αντιαεροπορικό Πολυβόλο των 13,2χιλ. Hotchkiss, υπόδ.1930

   Mitrailleuse de 13,2 mm CA mle 1930

Ο Ελληνικός στρατός εξοπλίζεται με 32 ΑΑ πολυβόλα Hotchkiss, με έστορα διπλού ρόλου (κατά προσωπικού / κατά αεροσκαφών). Μέχρι το 1935, μαζί με τα 4 πυροβόλα Bofors M.29 των 80χιλ. αποτελούν την αντιαεροπορική άμυνα της Ελλάδος!

Εξοπλίζουν μία Πυροβολαρχία (6 πυροβόλα) των Συνταγμάτων Α/Α Πυροβολι-κού του Β', Γ' και Δ' Σώματος Στρατού, 2 Πυροβολαρχίες (12 πυροβόλα) του Συντάγματος Α/Α Πυροβολικού του Ε' Σώματος Στρατού ενω τα δύο εναπομείναντα υπηρετούν στην VIII Μεραρχία.

Αντιαεροπορικό Πυροβόλο των 20χιλ. Solothurn, υπόδ.1937
Αντιαεροπορικό Πυροβόλο των 20χιλ. Rheinmetall, υπόδ.1937

  2cm ST-5-106 Solothurn / 2cm Flak 30 Rheinmetall

Το Σεπτέμβριο του 1937 ο Ελληνικός στρατός προμηθεύεται από τη Γερμανία, 108 Α/Α πυροβόλα των 20χιλ. Solothurn ST5-106 και -τα μεταγενέστερα- Rheinmetall Flak 30.

Τα 56 από αυτά είναι τοποθετημένα επάνω σε κιλλίβαντα βαρέως τύπου Suhler Waffen und Fahrzeugwerke, κατάλληλο για μηχανοκίνητη ρυμούλκηση.

Τα υπόλοιπα 52 είναι τοποθετημένα επάνω σε ελαφριά τρίποδη βάση Rheinmetall, κατάλληλη είτε για μεταφορά από ημίονους (28 πυροβόλα) είτε για τοποθέτηση επάνω σε όχημα (24 πυροβόλα).

Τα «20ρια» εξοπλίζουν 3 Πυροβολαρχίες ανά Α/Α Σύνταγμα (1 Πυροβολαρχία ρυμουλκούμενη, 1 μηχανοκίνητη και 1 «επί κτηνών»! με 6 πυροβόλα η καθεμία), ενώ τα υπόλοιπα μοιράζονται στη VΙΙΙ Μεραρχία και τη Μεραρχία Ιππικού. Τέλος 16 από αυτά χρησιμοποιούνται στα πυροβολεία των οχυρών της «Γραμμής Μεταξά».

• Wehrmacht: 2.0cm Rheinmetall, Berlin/Suhl.

Αντιαεροπορικό Πυροβόλο των 37χιλ. Solothurn, υπόδ.1937

  Solothurn ST10 -100 /  3.7cm Flak36

Μαζί με τα ελαφρά «20άρια», ο Ελληνικός στρατός προμηθεύεται από τη Γερμανία, 57 (ή 74 κατ' άλλη πηγή) Α/Α πυροβόλα των 37χιλ. Solothurn ST10-100 (και ίσως -τα μεταγενέστερα- Rheinmetall Flak 36;). Μαζί παραλαμ- βάνονται και 131.000 Α/Α βλήματα, 2500 διατρητικά και 5000 βλήματα ασκήσεων. 3 από τα πυροβόλα αυτά (ή 20 κατ' άλλη πηγή) παραχωρούνται στο Βασιλικό Ναυτικό, καθώς δεν παραδόθηκαν τα 50 «37ρια» που είχε παραγγείλει το 1939 (20 για παράκτια άμυνα και 30 για προστασία πλοίων)

Εξοπλίζουν τα Α/Α Συντάγματατα των Α', Β' και Δ' Σώματος Στρατού (2 Πυροβολαρχίες με 8 πυροβόλα), το Α/Α Σύνταγμα του Γ' Σώματος Στρατού (4 Πυροβολαρχίες με 16 πυροβόλα), τις δύο Α/Α Μοίρες του Ε' Σώματος Στρατού (2 Πυροβολαρχίες με 8 πυροβόλα) ενώ 2 πυροβόλα εξοπλίζουν την VΙΙΙ Μεραρχία και 4 την Μεραρχία Ιππικού.

Αντιαεροπορικό Πυροβόλο των 40χιλ. Bofors, υπόδ.1936

  QF 40mm Mark IΙΙ, L/60, Bofors

Στις 23 Ιανουαρίου του 1941 ξεφορτώνονται στο λιμάνι του Πειραιά 18 Βρετανικά αντιαεροπορικά πυροβόλα Bofors των 40mm που ενισχύουν -με μικτά Ελληνικά και Βρετανικά πληρώματα- τη δύναμη του Α' Συντάγματος Α/Α Πυροβολικού (Α' Σώμα Στρατού).

Πιθανολογείται ότι ο Ελληνικός Στρατός είχε ήδη παραγγείλει στη Σουηδική εταιρία αντιαεροπορικά πυροβόλα αυτού του τύπου, τα οποία και κατασχέθηκαν από την Σουηδική κυβέρνηση στο ξεκίνημα του 2ου Π.Π.

Αμερικανικής κατασκευής Bofors εξοπλίζουν τον Ελληνικό Στρατό και Αεροπορία από το 1951.

Αντιαεροπορικό Πυροβόλο των 76χιλ. Vickers

  QF 3-inch 20cwt

Διάφορες πηγές αναφέρουν 6 QF 3-inch 20cwt στα χέρια της Ελληνικής Βασιλικής Αεροπορίας.

Πυροβόλα αυτού του τύπου εξοπλίζαν πολλά Ελληνικά πολεμικά πλοία, τα συγκεκριμένα όμως πρέπει να παραχωρήθηκαν από τους Βρετανούς, τοποθετημένα -πιθανότατα- επάνω σε 'BEF' διαξονικές πλατφόρμες

Αντιαεροπορικό Πυροβόλο των 80χιλ. Bofors, υπόδ.1930

  8-cm 29 M L/50, Bofors

Το καλοκαίρι του 1929 ο Ελληνικός στρατός δοκιμάζει και αργότερα, τον Απρίλιο 1932 προμηθεύεται 4 (!) πυροβόλα Bofors M.29 των 80χιλ. με 4600 βλήματα. Μέχρι το 1935, μαζί με τα 32 Hotchkiss αποτελούν την αντιαεροπορική άμυνα της Ελλάδος!

Εξοπλίζουν μία Πυροβολαρχία του Α' Συντάγματος Α/Α Πυροβολικού του Α' Σώματος Στρατού και παραμένουν στην περιοχη της Αθήνας για την άμυνα της πόλης (σύμφωνα με την ιστοσελίδα fortifications.gr  η πυροβολαρχία ήταν ταγμένη στην κορυφογραμμή του Όρους Αιγάλεω, στη σημερινή τοποθεσία «Πυροβολεία»).

• Wehrmacht: 8cm Bofors Ungarn

Αντιαεροπορικό Πυροβόλο των 88χιλ. Krupp, υπόδ.1938

  8.8cm Flak 18

Κατά το διάστημα 1935-1940 παραλαμβάνονται 39 πυροβόλα FlaK 18 των 88χιλ. με 32600 βλήματα, 18 Α/Α προβολείς (15 & 20cm Flakscheinwerfer) και 6 ακουστικά μηχανήματα εντοπισμού (Flak-Horchgerät). Μέχρι την αρχή του πολέμου αγοράζονται 5000 επιπλέον βλήματα.

Τα «88ρια» εξοπλίζουν τις Πυροβολαρχίες των Συνταγμάτων Α/Α Πυροβολικού του Β' (1 Πυροβολαρχία) του Γ' (3 Πυροβολαρχίες) και του Δ' Σώματος Στρατού (2 Πυροβολαρχίες) ενώ 15 διατίθενται στο Βασιλικό Ναυτικό.

Αντιαεροπορικό Πυροβόλο των 94χιλ. Βίκερς

  QF 3.7 Inch Mk.II

Στις 23 Ιανουαρίου του 1941, μαζί με τα Bofors των 40mm, ξεφορτώνονται στο λιμάνι του Πειραιά 16 βαρέα ΑΑ πυροβόλα των 3,7in (94χιλ) που ενισχύουν τη δύναμη του Α' Συντάγματος Α/Α Πυροβολικού (Α' Σώμα Στρατού).

Αντιαρματικό Τυφέκιον των 14χιλ.

  .55in Boys ATR

Τον Οκτώβριο του 1939 ο Ελληνικός στρατός παραγγέλνει 1786 Αντιαρματικά Τυφέκια Boys αλλά παραλαμβάνει μόνο 24 καθώς οι Βρετανοί σταματούν τις εξαγωγές οπλισμού λόγω του επερχόμενου πολέμου. Μετά την Ιταλική εισβολή του 1940 παραλαμβάνει, σαν στρατιωτική βοήθεια, άλλα 110 (ή 100).

• Wehrmacht: ???

Αντιαρματικό Πυροβόλο των 37χιλ. Rheinmetall υπόδ.1936

  3.7cm PAK 35/36 L/45 Rheinmetall

Στο διάστημα ανάμεσα στα 1936 και 1938 ο Ελληνικός στρατός παραλαμβάνει 24 αντιαρματικά πυροβόλα Rheinmetall των 37χιλ. (μαζί με 7000 βλήματα υψηλής εκρηκτικότητας και 1020 εκπαιδευτικά βλήματα), με τα οποία εξοπλίζει αυτοκινούμενες αντιαρματικές Πυροβολαρχίες αλλά και τα οχυρά της «Γραμμής Μεταξά».

Μια μετέπειτα συμπληρωματική παραγγελία για 36 ακόμα PAK 35 δεν υλοποιείται λόγω του πολέμου

Αντιαρματικό Πυροβόλο των 6 Λιβρών / 57χιλ.

  Ordnance QF 6 pounder

Τα πρώτα -Βρετανικής προέλευσης- «6-λιβρα» αντιαρματικά πυροβόλα εξοπλίζουν τα Α/Τ Πυροβολαρχίες της 1ης Ελληνικής Ταξιαρχίας (Β. Αφρική, Ελ Αλαμέιν) και αργότερα της 3ης Ορεινής Ταξιαρχίας «Ρίμινι».

Με την είσοδο της Ελλάδας ατο ΝΑΤΟ και την υιοθέτηση των ΝΑΤΟϊκών διαμετρημάτων (1953) μπαίνουν σε εφεδρία και χρησιμοποιούνται για την παράκτια άμυνα των νησιών. Οριστικά αποσύρονται το 1992, βάση της συνθήκης CFE